Nidanib, είναι μια χημική ουσία.Χημική ονομασία 1 h - ινδόλη - 6 - καρβοξυλικό οξύ, 2, 3 - διυδρο - 3 - [[[4 - (μεθυλ [(4 - μεθυλ - 1 - πιπεραζίνη) ακετυλ] αμινο] φαινυλ] αμινο] βενζολική καρδιά του μεθυλίου] - 2 - οξυγόνο -, μεθυλεστέρας, (z) - Κλινικά, αυτό το προϊόν χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ιδιοπαθούς πνευμονικής ίνωσης (IPF).
Το Nidanib έχει μελετήσει 1.529 ασθενείς με ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση (IPF) σε πολλαπλές κλινικές δοκιμές.Τα δεδομένα ασφάλειας που παρουσιάζονται βασίζονται σε σύγκριση 1061 ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε nidanib 150 mg δύο φορές την ημέρα και εικονικό φάρμακο σε δύο τυχαιοποιημένες, διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες φάσης 3 διάρκειας 52 εβδομάδων (INPULSIS-1 και INPULSIS-2).Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση του nidanib περιελάμβαναν διάρροια, ναυτία και έμετο, κοιλιακό άλγος, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους και αυξημένα ηπατικά ένζυμα.Ανατρέξτε στις [Προφυλάξεις] για τη διαχείριση των αντίστοιχων ανεπιθύμητων ενεργειών.Η Συστηματική Ταξινόμηση Οργάνων (SOC) του MedDRA παρέχει μια περίληψη των ανεπιθύμητων ενεργειών και την ταξινόμηση συχνότητας.
Το nidanib είναι υπόστρωμα για το P-gp (βλ. Φαρμακοκινητική).Σε μια ειδική μελέτη αλληλεπιδράσεων φαρμάκων, η συνδυασμένη χορήγηση κετοκοναζόλης, ενός ισχυρού αναστολέα της P-gp, αύξησε την έκθεση στο nidanib σε 1,61 φορές ανά περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC) και 1,83 φορές με βάση τη μέγιστη συγκέντρωση (Cmax).
Σε μια μελέτη αλληλεπίδρασης φαρμάκων με τον ισχυρό επαγωγέα P-gp ριφαμπικίνη, η έκθεση στο nidanib μειώθηκε στο 50,3%, όπως μετρήθηκε με βάση την περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC), όταν συνδυάστηκε με ριφαμπικίνη σε σύγκριση με το Nidanib μόνο.Με τη μέγιστη συγκέντρωση (Cmax), μειώθηκε στο 60,3%.
Όταν χορηγούνται σε συνδυασμό με αυτό το προϊόν, οι ισχυροί αναστολείς της P-gp (π.χ. κετοκοναζόλη ή ερυθρομυκίνη) μπορούν να αυξήσουν την έκθεση στο nidanib.Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ανοχή του ασθενούς στο nidanib θα πρέπει να παρακολουθείται στενά.Η αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων ενεργειών μπορεί να απαιτεί διακοπή, μείωση της δόσης ή διακοπή της θεραπείας με αυτό το προϊόν (βλ. [Χρήση και δοσολογία]).
Ισχυροί επαγωγείς P-gp (π.χ. ριφαμπικίνη, καρβαμαζεπίνη, φαινυτοΐνη και υπερικό) μπορούν να μειώσουν την έκθεση στο nidanib.Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη εναλλακτικοί συνδυασμοί χωρίς ή ελάχιστη επαγωγή P-gp.